Η κα Αφροδίτη-Χρυσαυγή Γιαννιού γεννήθηκε στον Καναδά και μεγάλωσε στην Ελλάδα. Σπούδασε Συμβουλευτική και εναλλακτικές θεραπείες, ψυχολογία - κοινωνιολογία, Συμβουλευτική καθοδήγηση, υποκριτική και χοροθεραπεία. Παρακολουθησε μαθήματα Ερευνητικής και εφαρμοσμένης ψυχολογίας-ψυχοπαθολογίας στο Open University of U.K. και μαθήματα ιστορίας στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.
Σήμερα εκπαιδεύεται στην ψυχαναλυτική σωματική ψυχοθεραπεία (Ινστιτούτο Ράιχ).
Το 1998 εκδόθηκε η πρώτη της συλλολή "Παφλασμοί", από τις εκδ. Ιωλκός.
"Η οξυδέρκεια του Ενεστώτος" (Ιανουάριος 2009) είναι η δεύτερη ποιητική της συλλογή, που απαρτίζεται από δύο ενότητες, τις "Παρωχημένες προσφωνήσεις" και την "Εωθινή πάροδο".
Η συλλογή της κας Αφροδίτης-Χρυσαυγής Γιαννιού διακρίνεται από μια συνεχή αναζήτηση της πρωτοτυπίας των εκφράσεων. Είναι γραμμική, χωρίς εξάρσεις, έχοντας στόχο πρωτίστως να μεταδώσει το μήνυμα. Τα ποιήματά της δίνουν την αίσθηση μεγαλύτερων ποιημάτων, που ο νους περισυνέλεξε με αυτάρεσκη πρόθεση ό,τι καλύτερο, αλλά και αινιγματικότερο, να μείνει στο χαρτί σαν το τελικό ποίημα.
Επιχειρεί μια κοσμογραφία του προσωπικού της κόσμου. Ο Αίολος, ο Απόλλωνας, ο Διόνυσος , η Αθηνά, η Αφροδίτη κ.α. ανακαλούνται απ' τα "Παγκόσμια Αρχεία" μαζί με την Παναγιά τη βρεφοκρατούσα και το "θεραπευτή Χριστό" και την οδηγούν στους "ανάγλυφους ελεώνες" της πρσωπικής της ανίχνευσης.
"Ο Έρωτας διαρρήκτης του χώρου", τα "συμπόσια του πάθους" αποτιμούνται στοχαστικά: "Μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο Τοξότης";
Η μικρή ενότητα "Εωθινή πάροδος" είναι μια στοχαστική διαφυγή της ποιήτριας σε περισσότερο εμπειρικές αποτιμήσεις, νοσταλγίες και πικρές διαπιστώσεις. Στην "επερχόμενη ξηρασία" διαφαίνεται η ανάγκη του "νέου προσώπου".
Στο βιβλίο υπαρχει και ένα δεύτερο μέρος με κρίσεις και απόψεις για την προηγούμενη ποιητική της συλλογή "Παφλασμοί". Πιστεύω ότι η γραφή της κας Αφροδίτης Γιαννιού δεν το έχει ανάγκη και επομένως ούτε και "η οξυδέρκεια του Ενεστώτος".
Δημήτρης Παλάζης, 10/04/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου